Η επίδραση της Ρεφλεξολογίας στο αυτόνομο νευρικό σύστημα σε υγιείς ενήλικες: Μία μελέτη σκοπιμότητας

The Effect of Reflexology on the Autonomic Nervous System in Healthy Adults: a Feasibility Study

Μελέτη Σκοπιμότητας

Authors

C M Hughes, S Krirsnakriengkrai, S Kumar, S M McDonough

Publication Identity

Altern Ther Health Med. 2011 May-Jun;17(3):32-7

DOI:

PMID: 22164810

Abstract:

Η επίδραση της Ρεφλεξολογίας στο αυτόνομο νευρικό σύστημα σε υγιείς ενήλικες: Μία μελέτη σκοπιμότητας

Ιστορικό: Η ρεφλεξολογία έχει διαπιστωθεί ότι μειώνει το άγχος και το στρες σε διάφορους πληθυσμούς. Ο μηχανισμός με τον οποίο συμβαίνει αυτό μπορεί να οφείλεται στη ρύθμιση της λειτουργίας του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος (ΑΝΣ), ωστόσο υπάρχουν περιορισμένα διαθέσιμα στοιχεία για την περιοχή αυτή.

Στόχος: Να διερευνήσει τη δυνατότητα να εφαρμοστεί ένα πειραματικό μοντέλο για τον προσδιορισμό της φυσιολογικής επίδρασης της ρεφλεξολογίας στο στρες.

Μέθοδοι/Σχεδιασμός: Μια μελέτη σκοπιμότητας για την αξιολόγηση μίας πειραματικής μελέτης για να γίνει σύγκριση της επίδρασης των παρεμβάσεων της ρεφλεξολογίας και του ελέγχου στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση μετά από στρες τεστ.

Τόπος Διεξαγωγής: Η μελέτη διεξήχθη στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Επιστήμης Υγείας και Αποκατάστασης στο Πανεπιστήμιο του Ulster, στη Βόρεια Ιρλανδία.

Συμμετέχοντες: 26 υγιείς εθελοντές.

Παρέμβαση: Το ψυχικό στρες προκλήθηκε πριν και μετά την παρέμβαση. Οι συμμετέχοντες στην Ομάδα Ρεφλεξολογίας έκαναν 20 λεπτά ρεφλεξολογία και η Ομάδα Ελέγχου χρειάστηκε χαλάρωση για 20 λεπτά με ένα θεραπευτή να κρατά τα πόδια κάθε συμμετέχοντα.

Πρωτογενή Αποτελέσματα: Ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση μετρήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του στρες τεστ, αλλά και σε μία δεύτερη φάση μετά την παρέμβαση.

Αποτελέσματα: Ο σχεδιασμός της μελέτης κρίθηκε εφικτός. Υπήρξαν σημαντικές μειώσεις στη συστολική αρτηριακή πίεση (22%· P = 0,03) και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (26%· P = 0,01) κατά τη διάρκεια του τεστ μετά από ρεφλεξολογία σε σχέση με πριν. Αντιθέτως στην Ομάδα Ελέγχου, υπήρξε μια μείωση 10% στη συστολική αρτηριακή πίεση (P = 0,03), αλλά αύξηση 5% στη διαστολική αρτηριακή πίεση (P = 0,67) κατά το τεστ μετά την παρέμβαση σε σύγκριση με τα αποτελέσματα που λήφθηκαν κατά τη διάρκεια του στρες τεστ πριν από την παρέμβαση. Ωστόσο, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.

Συμπέρασμα: Αυτή η μελέτη απέδειξε τη τη δυνατότητα να εφαρμοστεί μια πειραματικής μελέτης για την επίδραση της ρεφλεξολογίας στο στρες, χρησιμοποιώντας την αρτηριακή πίεση ως πρωτογενές δεδομένο. Τα αποτελέσματα από μια τέτοια μελέτη θα θέσουν τον προβληματισμό για την έλλειψη των διαθέσιμων στοιχείων για τις επιδράσεις της ρεφλεξολογίας.

 

Δήλωση: Το παραπάνω κείμενο αποτελεί ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά και όχι ακριβή μετάφραση. Ο επισκέπτης το διαβάζει με δική του ευθύνη. Το πρωτότυπο κείμενο στην Αγγλική γλώσσα, υπάρχει στην αγγλική εκδοχή της ανάρτησης (επιλέξτε την αγγλική σημαία).