Abstract:
Η Αποτελεσματικότητα της Ρεφλεξολογίας στη Μείωση των Επιπέδων Σακχάρου στο Αίμα στους Ηλικιωμένους με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2
Σκοπός: Η χρόνια Υπεργλυκαιμία σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες, τέτοιες όπως η Δυσλειτουργία οργάνων (μάτια, νεφρά, νεύρα, καρδιά και αιμοφόρα αγγεία). Ως εκ τούτου, στο προσκήνιο έρχεται μία από τις Συμπληρωματικές Θεραπείες, η Ρεφλεξολογία, που δεν έχει παρενέργειες και η οποία ασκείται κυρίως στα πόδια.
Μέθοδος: Για το σχεδιασμό της έρευνας χρησιμοποιήθηκε Προ-Πειραματική Προσέγγιση με Σχεδιασμό μιας Ομάδας Προ-Δοκιμής-Μετα-Δοκιμής. Η Ανάλυση Δεδομένων χωρίστηκε σε δύο μέρη, τη Μονομεταβλητή Ανάλυση με Κατανομή Συχνότητας και τη Διμεταβλητή Ανάλυση με Έλεγχο Υποθέσεων (t-test) για παρατηρήσεις κατά ζεύγη.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχε διαφορά στις βαθμολογίες πριν και μετά τη θεραπεία έως και 36,15 βαθμούς. Υπήρχε στατιστικά σημαντική επίδραση (0,0001 <0,05) της Ρεφλεξολογίας πριν και μετά την άσκησή της. Μάλιστα, διαπιστώθηκε ότι μπορούσε να ανταποκριθεί στον υποθάλαμο, να ενεργοποιήσει τον άξονα υποθάλαμου-υπόφυσης-επινεφριδίων και να παράξει κορτικοεκλυτίνη (CRF), μία πεπτιδική ορμόνη που διεγείρει το πάγκρεας για να αυξήσει τη σύνθεση ινσουλίνης. Ένας από τους υποδοχείς στα κύτταρα-στόχους, δηλαδή ο μεταφορέας γλυκόζης τύπου 4 (GLUT 4), που λειτούργησε για να φέρει τη γλυκόζη στα κύτταρα και να επιταχύνει τη χρήση της, είχε ως αποτέλεσμα να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Συμπέρασμα: Η Ρεφλεξολογία μπορεί να ασκηθεί από μόνη της, χωρίς να έχει παρενέργειες.
Λέξεις-κλειδιά: Ρεφλεξολογία, Σακχαρώδης διαβήτης, Επίπεδο σακχάρου στο αίμα, Ηλικιωμένοι